W XIX wieku rodzi się konsument – do zakupów zachęcają go już nie tylko okrzyki na bazarach i przy sprzedaży naręcznej, ale i pełne reklam gazety, piękne afisze reklamowe, witryny sklepowe i luksusowe domy towarowe.

Fałszowanie towarów, podmienianie metek, niedoważone odważniki i źle ustawione wagi – to handel zna nie od dziś. Gorzej, kiedy fałszowane są też towary żywnościowe...

Rewolucja przemysłowa pozwala znacznie większej części ludności cieszyć się zwykłymi, codziennymi rzeczami, np. kolorowymi ubraniami. Jest to możliwe dzięki sztucznym barwnikom i zaawansowanej technice włókienniczej.

Autorytety, celebryci, chwytliwe hasła, piękne afisze, obce języki albo swojskość – to wszystko już w XIX wieku znane jest ludziom parającym się sprzedażą i reklamą coraz to nowszych artykułów – zarówno tych pierwszej potrzeby, jak i tych luksusowych.

Wiek XIX to okres schyłku prywatnych salonów, a zarazem czas narodzin nowej przestrzeni publicznej rozrywki: kawiarni, powszechnie dostępnych teatrów i teatrzyków na wolnym powietrzu, wystaw, zawodów sportowych. Są to formy aktywności dobrze dziś znane,

Nowe możliwości techniczne oraz szeroka dostępność takich atrybutów kultury masowej jak pocztówka umożliwiają dotarcie do jeszcze większych rzesz ludzi z przekazem patriotycznym.

Rower to nie tylko machina służąca do szybkiego przemieszczania się, ale i narzędzie oswajania oraz demokratyzacji przestrzeni miejskiej i… mody. Ten wynalazek daje zupełnie nowe poczucie wolności – zarówno mężczyznom, jak i kobietom.

W XIX wieku pierwszy raz ulicom nadawane są nazwy związane z historią. Powstają liczne świeckie pomniki: tkanka miasta wypełniana jest symboliką narzucaną przez zaborcę, w której cieniu muszą żyć Polacy.

Po przegranej wojnie Rosji z Japonią buntownicze nastroje w końcu przeradzają się w rewolucję pod hasłami społecznymi i politycznymi. Rewolucja nie omija też Królestwa Polskiego, gdzie ma wymiar także narodowy. Fala strajków, demonstracji i starć zbrojny

10 czerwca 1908 roku Warszawski Sąd Wojskowy na posiedzeniu wyjazdowym w Łodzi skazuje na śmierć Władysława Głuszkowskiego, bojowca OB -PPS, ujętego w maju podczas zamachu na rewirowego. Tuż przed powieszeniem Głuszkowski bierze ślub z ukochaną.