Bij TU Delft staat sociale veiligheid hoog op de agenda. Aanleiding was een kritisch rapport van de onderwijsinspectie. In plaats van te verzanden in beleid of abstracte nota’s, koos de universiteit voor een menselijke aanpak. In deze aflevering van Yellowchat vertelt Marjon van Bragt, communicatieadviseur interne communicatie, hoe het programmateam, bestaande uit communicatie-collega's en het Integrity Office, werkt aan bewustwording en cultuurverandering in een complexe academische omgeving. Luisteren maar! https://open.spotify.com/episode/1xCs6qOjht2STo4Zf8xGKB?si=lWyUH2XtQ4iu1P31m3eoOQ Geen strategie, wel urgentie “Toen ik begon bij TU Delft, was het eerste wat ik deed: aanschuiven bij een bijeenkomst over sociale veiligheid,” vertelt Marjon. De timing bleek tekenend: signalen over onveiligheid waren aanleiding voor inspectieonderzoek, en de universiteit moest aan de slag. Maar hoe, in een organisatie met meer dan 7500 medewerkers, 26.000 studenten en acht zeer zelfstandige faculteiten? “In het begin was er eigenlijk nog geen strategie,” zegt Marjon. “Maar er was wel urgentie. En het besef: we moeten iets doen wat raakt.” Van bewustwording naar beweging Samen met Evolve werd gekozen voor een stapsgewijze, iteratieve aanpak. Geen allesomvattende campagne, maar een serie goed doordachte interventies. De eerste fase draaide om bewustwording. Zo werd de Acceptable or Not?-campagne gelanceerd: posters en spiegelstickers met dilemma’s uit de dagelijkse praktijk, voorzien van QR-codes waarmee medewerkers hun mening konden geven. Ook werden de dilemma’s via narrowcasting in studentenhuizen verspreid. Daarnaast werd een centrale, externe campagnewebsite ingericht. “We wilden zichtbaar zijn, ook voor studenten, alumni, media en andere stakeholders,” vertelt Marjon. “Niet achter een inlog, maar transparant.” “We gebruikten echte dilemma’s van medewerkers en studenten. Niet om te oordelen, maar om het gesprek op gang te brengen.” Opvallend was ook de inzet van theater als interventiemiddel. In samenwerking met een externe partij werd de voorstelling Mindlab georganiseerd, waarin sociale onveiligheid in academische context wordt uitvergroot en invoelbaar gemaakt. “Wat het bijzonder maakte, was niet alleen de voorstelling zelf, maar vooral het gesprek erna,” aldus Marjon. “Onder begeleiding van getrainde collega’s werd écht gesproken over wat mensen raakte.” Als laatste volgde een thematische podcastserie met medewerkers, studenten en experts. “Zo’n podcast biedt ruimte voor nuance,” zegt Peter Haan van Evolve. “Dat is essentieel bij een thema dat zich niet laat vangen in een infographic.” Geen bordje aan de muur Een belangrijk uitgangspunt: sociale veiligheid is niet te vangen in regels of meldpunten alleen. Daarom werd ook ingezet op dialoogsessies, waarin faculteiten en diensten samen toewerken naar een nieuwe gedragscode. Parallel werd een centraal meldpunt ingericht, waar mensen laagdrempelig vragen kunnen stellen of melding kunnen doen. Dat meldpunt is geen eindpunt, maar een wegwijzer binnen een complex landschap van vertrouwenspersonen, klachtencommissies en ondersteunende netwerken. “Bij TU Delft gebeurt veel in het hoofd,” aldus Marjon. “Maar dit onderwerp voel je in je hart. Dat vraagt om een andere manier van communiceren.” Wat andere organisaties hiervan kunnen leren Wat TU Delft laat zien, is dat je geen pasklaar antwoord nodig hebt om in beweging te komen. De kracht zit juist in klein beginnen, ruimte laten voor twijfel en openstaan voor feedback. Sociale veiligheid vraagt om lef én geduld, en vooral: om menselijkheid. Met een slimme combinatie van middelen, van spiegelstickers tot theater, van podcasts tot dialoog, creëert de universiteit ruimte voor reflectie én actie. Niet als losse initiatieven, maar als onderdeel van een langlopend programma waarin communicatie en cultuurverandering hand in hand gaan.