اسکندر احتمالاً قدرتمندترین انسانی بوده که بشر در همه تاریخ به چشم دیده. کسی که در تمام نبرها پیروز بود، در تمام نبردها در رأس ارتشش بود و اگرچه با دشمنانش بی‌رحم و سنگدل بود اما با لشکریانش بی‌نهایت مهربان بود. اگر کسی از یارانش زخمی می‌شد، خود او زخمش ر

ساواک در تمام طول دوره فعالیتش کوشید که جلوی انقلاب رو بگیره اما در نهایت انقلاب شد و اون چیزی که در کارنامه این نهاد موند شکنجه بود و بازجوهایی رو هم پرورش داد که همگی سرنوشت های تلخی داشتن. اما شاید مهمتر از پایان زندگی، اون ابتذال شریه که در کل زندگی ا

ابوبکر محمد بن زكريا بن يحيى رازی پدر داروسازی و شیمی، کاشف الکل، اسید سولفوریک و نفت سفید و چند مادۀ دیگر، کیمیاگر، داروساز، پزشک و فیلسوف و شاعر و نوازنده که معروف بوده به یگانه عصر، جالینوس عرب، و طبیب مسلمانان. و های زیادی درباره زکریای زیادی هست. او

کاترین دومدیسی، زنی بود که حدود چهل سال چهره اصلی سیاست در فرانسه بود و قضاوت تاریخی درباره اش اینه که او بی رحم بود و از خونریزی ابایی نداشت، برای مقاصد شخصی آدم میکشت حتی عزیزانش رو و از اون بدتر، برای مقاصد شخصی جنگ مذهبی به راه انداخت. بالزاک نویسنده