» Lees dit nummer online

Met onder andere:

» Een gezonde democratie vraagt om aandacht
» Zuid-Koreaanse 4B-beweging waait over naar de VS
» Hoe een ecologische ramp in Oekraïne uitgroeide tot een natuurwonder

Wie gunt het de natuur nou niet, om zich weer in volle glorie te herstellen? Zoals het kruidje-roer-me-niet met de veelzeggende Latijnse naam Mimosa pudica, die wanneer het wordt aangeraakt (verlegen) de gelederen sluit om pas weer voorzichtig de blaadjes uit te slaan als het gevaar geweken is. Homo sapiens zou nog wat van de natuur kunnen leren, in plaats van haar een lesje te leren en met de grond gelijk te maken voor eigen financieel gewin. 

In deze vechtende, competitieve wereld heeft het zin slim en adaptief te zijn in de strijd om te overleven. Zoals het ‘schaduwalarm’ dat planten – en waarom niet mensen – in staat stelt om snel te reageren op veranderingen in hun omgeving. 

Biologen van de Universiteit Utrecht ontdekten in 2012 dat het moment dat twee buurplanten elkaar raken, een signaal geactiveerd wordt dat de groei omhoog stimuleert. (Multi-interpretabel om dat alarm op de grotemensenwereld toe te passen. No pun intended). In plaats van dat ze elkaar het leven onmogelijk maken. 

Laat de natuur in naam van de enige echte heilige pachamama een rechtspersoon worden die de mens voor het gerecht sleept

Maar als blijkt dat bepaalde ecosystemen en bomen op onze planeet al honderdduizenden tot tientallen miljoenen jaren bestaan en op de een of andere manier hun karakteristieke eigenschappen hebben behouden, ondanks dat ze grote veranderingen hebben ondergaan, waarom kunnen wij dat dan niet? Zonder elkaar te intimideren en te vernederen, de hersens in te slaan, uit te buiten, ga maar door – te veel wreedheden om op te noemen. 

Laat de natuur in naam van de enige echte heilige pachamama (Moeder Aarde) een rechtspersoon worden die de destructieve mens voor het gerecht sleept. 

Als dat niet werkt, is een collectieve hypnose wellicht een manier om vrede op en voor de aarde af te dwingen.

Lukt ook dat niet, dan kan misschien een hypnotherapeut (met een cumlaudediploma) een tiental autocraten transnationaal induceren met de vraag zich te concentreren op een prettige herinnering, aan het grote Sovjetrijk, of aan de bevestiging van een vader die zijn zoon geen kluns vond, maar een uitstekende zakenman. 

Daarna volgt de suggestie, wanneer de patiënt verteld wordt dat zijn megalomane ‘ambities’ een ernstige en helaas chronische vorm van PDS zijn en er niets anders op zit dan de rest van zijn termijn op een andere troon door te brengen. 

Katrien Gottlieb

gottlieb@360international.nl