In een nieuwe aflevering van Radio Savannah bespreken we maar liefst twee boeken: 365 dagen Nederlander en 365 dagen vrouw – allebei van Naeeda Aurangzeb. In beide boeken verzamelde Aurangzeb kleinere en grotere ervaringen met racisme en seksisme respectievelijk. We bespreken het belang van het documenteren van alledaags racisme en seksisme, intersectioneel feminisme, en brainstormen vrijuit over het belang van dit soort boeken.

Wil je meekletsen met Lola en Suzanne? Laat het ons weten op Instagram, Twitter en Facebook en gebruik #RadioSavannah. Voor (lees)tips en fanmail zijn we ook te bereiken op info@savannahbay.nl.

Naeeda Aurangzeb heeft op verschillende platforms gesproken over haar boek. Hieronder vind je de interviews waar we in ons gesprek naar verwijzen.

— Lees hier het interview door Kimberley van den Hengel op Brainwash.

— Lees hier het interview door Robin Goudsmit op Trouw.

— Lees hier het interview door Robert Vuijsje op de Volkskrant.

Vondelpark Amsterdam Onbekende man: ‘Hé, lekker ding.’ Ik negeer hem en loop door. Onbekende man: ‘Ga je mij negeren? Chagrijnig rotwijf.’

Naeeda Aurangzeb is al bijna een halve eeuw een vrouw en daar tevreden mee, maar met name mannen hebben daar geregeld toch heel specifieke ideeën, suggesties of adviezen over. Van mansplaining tot ongepaste opmerkingen en blikken: het is voor geen enkele vrouw onbekend terrein. Mannelijke leidinggevenden, artsen, collega’s, familieleden en vrienden, ze weten allemaal precies hoe het hoort: vrouw-zijn. En zo ga je als vrouw van microagressie naar microagressie, dag in dag uit, het leven door, het hele kalenderjaar rond. Op zijn minst vermoeiend. Soms ronduit deprimerend, en gevaarlijk. ‘Een feest van herkenning’, voor iedere vrouw, was nog nooit zo’n ontoepasselijke uitspraak als nu.

Vind het boek hier in de webshop.

Drieënveertig jaar is Naeeda Aurangzeb al Nederlander. En al drieënveertig jaar lang, 365 dagen per jaar wordt ze ongevraagd blootgesteld aan opmerkingen en goedbedoelde doch misplaatste grapjes over haar culturele achtergrond en religie. Er wordt getwijfeld of ze wel Nederlands genoeg is, of ze te vertrouwen is. Of ze écht zo ruimdenkend is, of toch een wolf in schaapskleren? ‘Geef dan eens een voorbeeld van zo’n nare opmerking,’ vragen haar witte collega’s en vrienden geregeld als ze probeert haar ervaringen te delen. Achteraf weet je precies wat je eigenlijk had moeten antwoorden, maar op het moment zelf val je stil.

Het zijn namelijk vaak vrij alledaagse opmerkingen, maar ze elke dag, week in, week uit moeten horen gaat een mens niet in de koude kleren zitten. Dat soort taal kruipt in je hoofd en lijf. Nu is het tijd om de stilte te doorbreken. Want de voorbeelden in dit boek zijn voor mensen van kleur elke dag opnieuw hun werkelijkheid, soms in de vorm van een simpele opmerking vermomd als grapje, soms goedbedoeld maar daarom niet minder pijnlijk, soms openlijk racistisch en wreed. Maar allemaal gebaseerd op vastgeroeste, soms onbewuste, vooroordelen. Dit boek is de optelsom van al die – op het eerste oog onschuldige – interacties die Aurangzeb en haar naaste vrienden van kleur dag in, dag uit met witte Nederlanders heeft.

Vind het boek hier in onze webshop.