W #8 odcinku podcastu #SiećWdomu poruszamy temat edukacji zdalnej. Gośćmi Pawła Oksanowicza są Jowita Michalska z Digital University oraz Paweł Biarda z Nexery. Marzec 2020 roku otworzył zupełnie nowy rozdział w historii edukacji. Ani nauczyciele, ani uczniowie, ani rodzice – nikt nie był przygotowany do nagłego przeniesienia szkoły do online’u. Początkowo dominowało poczucie tymczasowości, szybko jednak okazało się, że forma zdalna pozostanie z nami na dłużej. Badania wskazywały, że bardziej bezboleśnie przebiegał proces migracji pracy do świata cyfrowego – zdalna szkoła spotkała się z krytyką i wieloma nieprzychylnymi opiniami. Edukacja zdalna to jednak nie tylko problemy i zagrożenia – stwarza ona wiele dodatkowych możliwości. Z jednym zastrzeżeniem – nie można przenieść szkoły, którą pamiętamy sprzed pandemii, do online’u. Potrzebny jest zupełnie nowy pomysł, wykorzystanie nowych form nauki, które będą rozwijały kompetencje przyszłości. Taka szkoła stwarza ogromne szanse na niwelowanie różnic i walkę z cyfrowym wykluczeniem. Nie możemy przy tym zapominać, że szkoła to nie tylko lekcje – to również przerwy – rozumiane jako czas, w którym dzieci rozwijały się społecznie. Te potrzeby również muszą być zaspokojone.

W tym odcinku usłyszysz:

· Czy można całkowicie przełożyć edukację stacjonarną na zdalną?

· Jakie narzędzia są potrzebne, aby mogła skutecznie funkcjonować szkoła online?

· Lekcje 45-minutowe czy coś zupełnie nowego?

· Czego obecnie uczy się w szkołach, a czego powinno się uczyć?

· Jakie kompetencje potrzebne są potencjalnym pracodawcom – firmom przyszłości?

· Co w praktyce wydarzyło się w edukacji w pierwszej fali pandemii? Jak sytuacja rozwinęła się później?

· Czy dużo dzieci wypadło z systemu edukacji w związku z lockdownem?

· Jakie są kluczowe zagrożenia wynikające z nauki online?

· Jak przyciągnąć uwagę uczniów w nauce zdalnej?

· Jakie są potrzeby nauczycieli i szkół w związku z nauką online?

· Co z edukacji zdalnej wynika dla rodziców i jak mogą pomóc swoim dzieciom?

· Czy obowiązek nauki online zniechęci dzieci do korzystania z komputera/ internetu?

Dane, liczby, tendencje (Raport #RegionyNEXERY 2020):

· Jak wynika z badania NEXERY o nauce zdalnej z kwietnia br., ponad 80 proc. dzieci korzysta z Internetu do samodzielnej nauki lub odrabiania lekcji niezależnie od obecnego zawieszenia zajęć z powodu epidemii [Nexera, nauka zdalna]

· 90 proc. ankietowanych stwierdziło, że niektóre dzieci mogą nie posiadać narzędzi do nauki online, np. komputera do własnych potrzeb czy szybkiego internetu [Nexera, Nauka zdalna]

· 46 proc. respondentów jest zdania, że dzieci nie są gotowe na nauczanie przez internet [Nexera, nauka zdalna]

· Wg ponad 50 proc. badanych nauczyciele nie są przygotowani na nauczanie on-line [Nexera, nauka zdalna]

· 61% badanych uważa, że polskie szkoły nie są gotowe do nauczania online

· 75 proc. badanych uważa, że dzieci powinny mieć więcej zajęć z zakresu umiejętności uczenia się przez internet [Nexera, nauka zdalna]

· Według rodziców przebadanych w regionach Nexery najczęściej podczas e-lekcji wykorzystywane były: platformy webinarowe (45%), media społecznościowe (38%), programy do telekonferencji (35%) i dedykowane serwisy edukacyjne (21%)

Dane, tendencje, insighty zewnętrzne

· 15% Polaków nie korzysta z internetu (Indeks Gospodarki Cyfrowej i Społeczeństwa Cyfrowego 2020; Digital Economy and Society Index, DESI 2020; Komisja Europejska)

· Podstawowe umiejętności cyfrowe posiada mniej niż połowa społeczeństwa w wieku od 16 do 74 lat (44%). Średnia dla UE wynosi 58% i dlatego pod tym względem w unijnym rankingu Polska znalazła się dopiero na 22. miejscu. (DESI, 2020)

· Polska zajęła w 2020 r. 23 miejsce na 28 państw członkowskich w unijnym indeksie gospodarki cyfrowej i społeczeństwa cyfrowego DESI 2020. W ciągu roku Polska zyskała dwa oczka

· W 2019 r. dostęp do internetu posiadało 86,7% gospodarstw domowych, co oznacza wzrost o 2,5 p. proc. w stosunku do roku poprzedniego. Zależało to w dużej mierze od rodzaju gospodarstwa domowego, np. częściej posiadały go rodziny z dziećmi (99,3%) niż bez nich (80,4%) (GUS, 2019)